Hij heeft dan, met de Kamer, de grootste verandering in de corporatiewereld in twintig jaar voor elkaar gebokst. 'De grenzen zijn opnieuw getrokken', aldus Raymond Knops van het CDA. Dat was ook hard nodig, want er waren verschillende zaken fors uit de hand gelopen bij een aantal van de corporaties. Er was geen goed toezicht en er werden wilde financiële en commerciële avonturen aangegaan.

Er komt nu één onafhankelijke autoriteit die toezicht gaat houden op alles wat de corporaties doen. Blok wilde het financieel en het huisvestelijk toezicht eigenlijk scheiden, maar kon zich uiteindelijk vinden in het inspectiemodel voor één toezichthouder, waarmee de Kamer kwam. In dit model blijft hij ook aanspreekbaar.

De positie van de huurders gaat er op verschillende fronten op vooruit, het gaat weer om hen draaien. Blok voelt echter niet voor een bepaald instemmingsrecht, want dan kunnen die huurders alles wel tegenhouden wat niet in hun eigen directe belang is. Dat kan later schade opleveren.

Corporaties moeten zich weer tot hun kerntaken beperken: het beheren en verhuren van huizen voor mensen met weinig geld. Ze mogen wel nog beperkt en afgebakend aan leefbaarheid doen. Ook mogen ze dorps- en stadsvernieuwing plegen in achterstandswijken en krimpgebieden als marktpartijen zich daar niet melden.

Blok hoopt ook dat de corporatiewereld zelf een cultuuromslag maakt.